Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Videsne, ut haec concinant? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Id Sextilius factum negabat. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Sed ille, ut dixi, vitiose.

Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno?

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Sed quot homines, tot sententiae; At hoc in eo M. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Non est igitur voluptas bonum. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?