Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quorum altera prosunt, nocent altera. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Quid, quod res alia tota est? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Cupit enim dÃcere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. At enim hic etiam dolore. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Ne discipulum abducam, times. Bonum patria: miserum exilium. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Quis istum dolorem timet? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Optime, inquam.
Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Gerendus est mos, modo recte sentiat.
