Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Simus igitur contenti his. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.

Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Ostendit pedes et pectus. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Non est igitur summum malum dolor. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.

Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Hoc non est positum in nostra actione. An eiusdem modi? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Illi enim inter se dissentiunt.

Hoc non est positum in nostra actione

Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;