Quod quidem iam fit etiam in Academia. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Omnis enim est natura diligens sui. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Res enim concurrent contrariae. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Non laboro, inquit, de nomine. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Cur iustitia laudatur? Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Non est igitur summum malum dolor. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Sed ego in hoc resisto; Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Eademne, quae restincta siti?

Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.