Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Ut pulsi recurrant? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Eademne, quae restincta siti? Sint ista Graecorum;

Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.

Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Summus dolor plures dies manere non potest? Tum ille: Ain tandem?

Hunc vos beatum

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Urgent tamen et nihil remittunt. Nam quid possumus facere melius? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quo tandem modo?

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Quare attende, quaeso. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed quot homines, tot sententiae; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Sed fac ista esse non inportuna;